Dwa tygodnie temu były moje urodziny, ale jakby nikt tego nie zauważył.
Miałem nadzieje, ze rano przy śniadaniu żona złoży mi życzenia,
może nawet będzie miała jakiś prezent...
Nie powiedziała nawet
"cześć kochanie", nie mówiąc już o życzeniach.
Myślałem, ze chociaż dzieci będą pamiętały
- ale zjadły śniadanie, nie odżywając się ani słowem.

Kiedy jechałem do pracy, czułem się samotny i niedowartościowany.
Jak tylko wszedłem do biura, sekretarka złożyła mi życzenia
urodzinowe i od razu poczułem się dużo lepiej - ktoś pamiętał.

Pracowałem do drugiej. Około drugiej sekretarka weszła i powiedziała:
- Dzisiaj jest taki piękny dzień, w dodatku są pana urodziny, może
zjemy gdzieś razem obiad?

Zgodziłem się - to była najmilsza rzecz, jaka od rana
usłyszałem. Poszliśmy do cudownej restauracji, zjedliśmy
obiad w przyjemnej atmosferze i wypiliśmy po lampce wina.

W drodze powrotnej do biura sekretarka powiedziała:
- Dzisiaj jest taki piękny dzien. Czy musimy wracać do
biura?
- Właściwie to nie - stwierdziłem.
- No to chodźmy do mnie - zaproponowała
U niej wypiliśmy jeszcze po lampce koniaku, porozmawialiśmy
chwile, a ona zaproponowała:
- Czy nie masz nic przeciwko temu, jeśli pójdę do sypialni
przebrać się w cos wygodniejszego?
- Jasne - zgodziłem się bez wahania.
Poszła do sypialni, a po kilku minutach wyszła.....niosąc
tort urodzinowy razem z moja żoną, dziećmi i teściową. Wszyscy śpiewali "Sto lat"...
A ja, ****a...! siedziałem na kanapie...w samych
skarpetkach.


hahahhahahahah
opinie