ONA:

   1.

      Myśli: „au!”.
   2.

      Wkłada palec do buzi, aby krew nie kapała na dywan.
   3.

      Drugą ręką sięga po plaster, przykleja.
   4.

      Idzie dalej.



ON:

   1.

      Wrzeszczy: „o kurwa !!!”.
   2.

      Odsuwa rękę jak najdalej, bo nie może znieść widoku krwi.
   3.

      Woła o pomoc (w tym czasie tworzy się na dywanie małą plamka krwi).
   4.

      Musi usiąść bo nagle dziwnie się poczuł (w tym czasie nadchodzi pomoc, czyli ONA).
   5.

      Łamiącym się głosem wyjaśnia, ze o mało nie stracił ręki.
   6.

      Odmawia przyklejenia plastra bo na taką ranę „jest stanowczo za mały).
   7.

      Kurczowo ściskając palec, sprawdza w Encyklopedii Zdrowia, ile krwi może stracić dorosły człowiek, a mimo to przeżyć (w tym czasie ONA leci do apteki po większy plaster).
   8.

      Z mężną miną znosi naklejanie plastra.
   9.

      Prosi o duży stek na kolację, aby przyśpieszyć tworzenie się czerwonych ciałek krwi.
  10.

      Ostrożnie kładzie nogi na stoliku (w tym czasie ona smaży stek).
  11.

      Stwierdza, że przydałoby się kilka piw, aby uśmierzyć ból.
  12.

      Podkleja plaster, by zobaczyć czy rana jeszcze krwawi (w tym czasie Ona jedzie po piwo).
  13.

      Tak długo kombinuje przy plastrze, ze znowu zaczyna lecieć krew.
  14.

      Zarzuca jej, że nie umie opatrzyć rany.
  15.

      Wzdycha i jęczy, kiedy ona odkleja stary i nakleja nowy plaster.
  16.

      Stwierdza, że dziś wieczorem musi zrezygnować z pracy w domu, ale za to całkiem przypadkowo w TV leci mecz Pucharu Europy w piłce nożnej (w tym czasie ONA trze plamę na dywanie zmywaczem).
  17.

      W nocy kilka razy wstaje do łazienki, aby sprawdzić, czy nie tworzy się wokół rany zakażenie.
  18.

      Z tego powodu następnego dnia jest zmęczony i rozdrażniony.
  19.

      Zwalania się z pracy dwie godziny wcześniej, żeby pójść do lekarza i potwierdzić, że nie wdało się zakażenie.
  20.

      W pracy kradnie potajemnie temblak z apteczki w pokoi sanitarnym.
  21.

      Prosi miłą koleżankę o zabandażowanie i napawa się jej współczuciem.
  22.

      Podniesiony na duchu idzie z kolegami wieczorem do knajpy i na pytania odpowiada: „EEEE, TO DROBIAZG, NIE MA O CZYM MÓWIĆ!”.